Het zijn bedreigingen van een groep die zich het Looijkartel noemt, aan het adres van de Hilversumse YouTuber Bradley van Dijk. Hij is allang niet meer het enige slachtoffer. Zijn familie, buren, vrienden, buren en zelfs de buren van zijn familie worden hard geraakt. “Wie schiet deze lelijkerd dood?” “1000 euro als je hem genadeloos aftuigt. Film je dit, dan krijg je een bonus van 500 euro.” “400 euro voor degene die een foto regelt van het kenteken van zijn auto.” “Zie je hem in kroeg of een winkel, geef het door, binnen 15 minuten kunnen wij hem pakken.”
Het is een kleine greep uit de oproepen die dagelijks worden gedaan in de duistere krochten van social media. Het is een redelijk nieuw, maar vooral schadelijk fenomeen. Ze noemen zichzelf het ‘Looijkartel’. Op het van oorsprong Russische berichtenkanaal Telegram, waar je volledig anoniem kunt zijn, hebben zich zo’n 7.300 mensen verzameld in een openbare groep.
De deelnemers kunnen meelezen hoe het kartel dagelijks slachtoffers online treiteren en pesten. Sommige mensen in deze groep laten zich zelfs verleiden om ook te gaan te treiteren of erger nog; tegen betaling strafbare feiten te plegen.
‘Pedofiel’ en ‘kinderverkrachter’ als leugen
Onze redactie voegde zich twee maanden geleden aan het Telegram-kanaal toe. We kunnen alle communicatie vanaf de start van de groep, 18 juli 2021, volgen. Dagelijks zijn er berichten en die liegen er niet om. Alles draait om “de dikke, zwakzinnige die moet stoppen met zijn activiteiten”, aldus leden van de groep. Volgens hen heeft hij geen recht om zijn stem te laten horen, omdat hij gek en dik is. Kennelijk levert dit te weinig leden op, want na enkele maanden komt er een forse beschuldiging bij. Hij is pedofiel.
Als je een leugen maar vaak genoeg herhaalt, dan gaan mensen deze vanzelf geloven. Het zou het motto van het Looijkartel kunnen zijn. Bradley krijgt dus het label van pedofiel opgeplakt. Die beschuldiging wordt in de Telegramgroep hardnekkig herhaald. Ze noemen hem ‘kinderverkrachter’, al is het bewijs daarvoor flinterdun. Een spoiler: we hebben na uitgebreid onderzoek geen enkele aanwijzing hiervoor gevonden.
Tijdenlang gestopt
Onze redactie spreekt regelmatig met Bradley, het woord gek of zwakzinnig is niet op hem van toepassing. Sterker nog, eigenlijk zijn we onder de indruk van deze man die ondanks alle bedreigingen en terreur doorgaat met wat hij leuk vindt: filmpjes maken.
Op verzoek van zijn familie en de autoriteiten is hij, zo vertelde hij in een eerder interview, tijdenlang gestopt met het maken van video’s. Maar het haalde niks uit, de bedreigingen gingen gewoon door.
Privégegevens op straat
Wat we tegenkomen in de groep is misselijkmakend. Er staan oproepen in om Bradley “af te tuigen” tegen betaling, hij wordt uitgescholden en vernederd, er staan foto’s van zijn huis op en filmpjes van mensen die bij zijn voordeur of die van zijn familieleden staan en tevergeefs komen voor de op Marktplaats of Facebook Marketplace aangeboden producten.
Tot onze grote verbazing zien we ook privacygevoelige gegevens. Informatie die deze groep niet hoort te hebben, zoals bijvoorbeeld gegevens over werkgevers van familieleden van Bradley, adressen, telefoonnummers, bankrekeningnummers tot zelfs de hoogte van uitkeringen en energierekeningen. Alle privégegevens liggen op straat.
Doxing wordt dat genoemd, het gebruik van persoonsgegevens voor intimiderende doeleinden. In februari dit jaar is een nieuwe wet aangenomen. Doxing is strafbaar. Er staat een forse geldboete en een jaar cel op.
Een online terreurgroep als het Looijkartel is niet helemaal nieuw. Telegram heeft lange tijd een groep gehost die zichzelf ‘Rattenmaffia’ noemde. Zij maakte jarenlang het leven van YouTubers en TikTokkers tot een hel. De groep wilde ‘die schooiers het leven zuur maken’ en maakte telefoonnummers en adressen bekend. Hun slachtoffers kregen eten bezorgd dat ze niet hadden besteld, werden om de haverklap gebeld en ernstiger nog; met de dood bedreigd. De Rattenmaffia is niet meer actief, maar het Looijkartel refereert nog regelmatig aan hun ‘collega-strijders’.
‘Strijders’ of ‘voetsoldaten’
De methoden die het Looijkartel hanteert, zijn verraderlijk en manipulatief. Het is online stalking wat ze doen, ze intimideren, bedreigen en verspreiden valse informatie om hun slachtoffers te beschuldigen en te vernederen. Ze roepen hun ‘strijders’ of ‘voetsoldaten’ op de privacy van hun slachtoffers te schenden en brengen hun slachtoffers in compromitterende en gênante situaties.
Ze doen zich voor als iemand anders, bijvoorbeeld als een meisje dat op zoek is naar een date. Ze ontlokken hun slachtoffer uitspraken of zetten ze aan tot het maken van naaktfoto’s. De informatie die ze daarbij verzamelen, leggen ze vast en die wordt verspreid in het openbare Telegram-kanaal: “Kijk eens, wat een viespeuk…” Zo brengen ze hun slachtoffer steeds verder in diskrediet en geven daarbij hun achterban een extra reden om in hun ‘goede zaak’ te geloven.
Sensatiezoeken
Geen enkel middel schuwt het kartel. Mensen die in de Telegramgroep zitten en werkzaam zijn bij bedrijven of organisaties roepen ze op om persoons- en klantgegevens te lekken. De mensen die het Telegramkanaal aansturen, de ‘leiding’ van het Looijkartel, maken zelf hun handen niet vies. Het is laf wat ze doen. Ze zetten anderen, vaak jongeren, aan tot actie, leunen achterover en hopen dat hun oproep succes heeft.
Zoals een week of twee geleden. Een advertentie-bombardement. “We trekken de AZC’s leeg!”, schreeuwde het in de Telegram-groep. Mensen met een kleine beurs komen massaal af op de goedkope Iphones en Playstations, maar er is niks te koop en ze staan voor een dichte deur. Het gebeurt bijna dagelijks.
De tekst loopt na dit informatieblok door.
Met een groep van 7300 meelezende sensatiezoekers is het een koud kunstje om bij te houden waar hun slachtoffers zijn. Zijn ze op hun werk? Zitten ze thuis op de bank? Zijn ze voor een boodschap in de supermarkt? Rijden ze weg in hun auto? Even naar de kroeg? Alles wordt gemeld, alles wordt gezien.
De impact op de slachtoffers van het Looijkartel is verwoestend. Mensen die ermee te maken krijgen, ervaren ernstige psychische stress, angst en depressie als gevolg van voortdurende intimidatie. Dat heeft negatieve gevolgen voor hun carrière en persoonlijke relaties. De groep lijkt ongrijpbaar. De anonimiteit van de internetwereld maakt het moeilijk voor de politie om de daders te identificeren en dat weten ze zelf goed. Ze voelen zich onaantastbaar, machtig. Ze zijn “marionettenspelers die hun slachtoffers aan touwtjes hebben”, zoals ze zelf zeggen. Het is een zorgelijk fenomeen in onze samenleving.
